Fysieke testmethodes voor beschermmateriaal volgens EN14325:2004

SCHUURWEERSTAND EN 530: 2010, METHODE 2

Deze test gebruikt de Martindale schuurweerstandstest die wordt toegepast met een omgekeerd methode, d.w.z. het testmonster wordt op de schuurtafel geplaatst en het schuurmiddel wordt in de houder voor het testmonster geplaatst. Het testen wordt uitgevoerd op het buitenoppervlak van het testmateriaal.

Vier monsters worden op basiskussentjes van geweven vilt geplaatst en geschuurd onder een testkop met een druk van 9 kPa, met gebruikmaking van 00 schuurdoek gedurende een bepaald aantal cycli of totdat het monster faalt.

Het falen van een monster met een gecoat materiaal doet zich voor als er een eerste gat ontstaat in de coating door slijtage met een diameter van ten minste 0,5 mm (gat hoeft niet helemaal door het materiaal te gaan).

Het materiaal wordt geclassificeerd volgens het aantal schuurcycli dat nodig is om de barrièrelaag te vernietigen als hieronder getoond waarbij het laagste eenmalige resultaat van de 4 metingen wordt genomen.

Klasse 1 > 10 cycli
Klasse 2 > 100 cycli
Klasse 3 > 500 cycli
Klasse 4 > 1000 cycli
Klasse 5 > 1500 cycli
Klasse 6 > 2000 cycli

BUIGBESTENDIGHEID EN ISO 7854: 1997, METHODE B

Drie monsters in elke richting (MD en CD) worden getest gedurende een vastgesteld aantal cycli of tot er schade wordt gedetecteerd aan het buitenoppervlak van het testmateriaal.

Als het niet mogelijk is om de prestatie van het materiaal te bepalen met het drukvat, als vereist volgens EN14325, dan wordt het eindpunt bepaald door middel van een visuele beoordeling. Het eindpunt wordt bereikt als er een barst ontstaat in de barrièrecoating die zich uitbreidt tot in de basislaag.

Het materiaal wordt geclassificeerd op basis van het aantal cycli dat nodig is om de beschermende coating te laten barsten middels gebruik van het laagste eenmalige cijfer uit de 6 testresultaten die gemeten worden.

Klasse 1 > 1000 cycli
Klasse 2 > 2500 cycli
Klasse 3 > 5000 cycli
Klasse 4 > 15000 cycli
Klasse 5 > 40000 cycli
Klasse 6 > 100000 cycli

DOORSCHEURWEERSTAND TRAPEZIUM EN ISO 9073-4: 1997.

Vijf monsters worden voorbereid in elke richting (MD en CD) en klaargezet als beschreven in de normering. Er wordt een kracht uitgeoefend om geleidelijk een scheur te veroorzaken in het testmonster. De gemiddelde maximale scheurweerstand wordt gegeven in Newton.

De prestatie van het materiaal wordt geclassificeerd middels gebruik van het gemiddelde van de 5 resultaten in elk van de MD en CD van het materiaal.

Klasse 1 > 10 N
Klasse 2 > 20N
Klasse 3 > 40N
Klasse 4 > 60N
Klasse 5 > 100N
Klasse 6 > 150N

TREKSTERKTE EN ISO 13934-1:1999 1999

Vijf monsters worden voorbereid in elke richting, elk 50 mm breed, en lang genoeg om in staat te zijn om een lengte van 200 mm te verkrijgen voor het meten. De tests worden gedaan op een Testometric C.R.E. machine uitgerust met een platte bek die werkt met een uitrekking van 100 mm per minuut. Er wordt een voorspanning van 2 N toegepast.

De prestatie van het materiaal wordt geclassificeerd middels gebruik van het gemiddelde resultaat van de 5 resultaten die gemeten worden in elk van de MD en CD.

Klasse 1 > 30N
Klasse 2 > 60N
Klasse 3 > 100N
Klasse 4 > 250N
Klasse 5 > 500N
Klasse 6 > 1000N

PERFORATIEWEERSTAND EN 863: 1995

Vier materiaalmonsters worden getest met het buitenoppervlak van het materiaal tegen de testsonde. De maximum kracht die nodig is om de pen door het monster te drukken wordt geregistreerd als de perforatieweerstand. De gemiddelde waarde wordt afgerond op het dichtstbijzijnde gehele getal en de prestatie van het materiaal wordt geclassificeerd middels gebruik van het gemiddelde van de 4 metingen, volgens de onderstaande prestatieniveaus:

Klasse 1 > 5N
Klasse 2 > 10 N
Klasse 3 > 50N
Klasse 4 > 100N
Klasse 5 > 150N
Klasse 6 > 250N

ABRASION RESISTANCE EN 530: 2010, METHOD 2

This test uses the Martindale Abrasion tester employed in the inverted mode, i.e. the test specimen is placed on the abradant table and the abradant is mounted in the test-piece holder. Testing is carried out on the outer surface of the test material.

Four specimens are mounted over woven felt base-pads and abraded under a test head pressure of 9kPa, using grade 00 abrasive cloth for a pre-determined number of cycles or until failure occurs.

If it is not possible to assess the performance of the fabric using the pressure pot, as required by EN14325 the end-point is determined using visual assessment as specified in EN 530: 2010.

Specimen breakdown in a coated material is when the coating surface has the first hole resulting from the wear, of a diameter at least equal to 0.5mm (hole does not have to be through material).

The material is classified according to the number of abrasion cycles needed to destruct the barrier layer as follows taking the lowest single result from the 4 measurements.

Class 1 > 10 cycles
Class 2 > 100 cycles
Class 3 > 500 cycles
Class 4 > 1000 cycles
Class 5 > 1500 cycles
Class 6 > 2000 cycles

FLEX CRACKING EN ISO 7854: 1997, METHOD B

Three specimens in each direction ( MD and CD ) are tested for a pre-determined number of cycles or until damage is detected on the outer surface of the test fabric.

If it is not possible to assess the performance of the fabric using the pressure pot, as required by EN14325 the end-point is determined using visual assessment.The end point is considered to be when a crack has formed in the barrier coating extending through to the base layer.

The material is classified according to the number of cycles needed to crack the protective coating layer using the lowest single figure from the 6 test results measured.

Class 1 > 1000 cycles
Class 2 > 2500 cycles
Class 3 > 5000 cycles
Class 4 > 15000 cycles
Class 5 > 40000 cycles
Class 6 > 100000 cycles

TRAPEZOIDAL TEAR RESISTANCE EN ISO 9073-4: 1997.

Five specimens are prepared in each direction (MD and CD) and conditioned as described in the standard. A force is applied, to steadily extend a cut in the test specimen. The mean maximum tear resistance is given in Newtons.

The performance of the material is classified using the mean result for the 5 results in each of the MD and CD of the material.

Class 1 > 10N
Class 2 > 20N
Class 3 > 40N
Class 4 > 60N
Class 5 > 100N
Class 6 > 150N

TENSILE STRENGTH EN ISO 13934-1: 1999

Five specimens are prepared in each direction, each 50mm wide and long enough to enable a gauge length of 200mm to be used. The tests are made on a Testometric C.R.E. machine fitted with flat faced jaws operating at a rate of extension of 100 mm per minute. A pre-tension of 2 Newtons is employed.

The performance of the material is classified using the mean result of the 5 readings measured in each of the MD and CD.

Class 1 > 30N
Class 2 > 60N
Class 3 > 100N
Class 4 > 250N
Class 5 > 500N
Class 6 > 1000N

PUNCTURE RESISTANCE EN 863: 1995

Four material specimens are tested with the outer face of the fabric to the test probe. The maximum force required to push the spike through the specimen is recorded as puncture resistance. The mean value is rounded to the nearest whole number and the performance of the material is classified using the mean result of the 4 measurements, according to the performance levels as below-

Class 1 > 5N
Class 2 > 10N
Class 3 > 50N
Class 4 > 100N
Class 5 > 150N
Class 6 > 250N